Zobacz, jak rodzice kłamią

Poznaj 6 najczęstszych kłamstw, które najczęściej wykorzystują rodzice, żeby przekonać dziecko do różnych spraw

dziecko, rodzice, nago przy dziecku, wychowanie seksualne

fot. Fotolia

Z jednej strony chciałabyś, aby dziecko ci ufało. Z drugiej: nie raz i nie dwa sama ryzykujesz, że kilkulatek przyłapie cię na kłamstwie. Poznaj najczęstsze rodzicielskie oszustwa i zobacz, jak ich uniknąć.

Brawo! Znowu zbudowałeś wspaniałą wieżę z klocków!

Zastanawiasz się, jak takie małe kłamstwo może komuś zaszkodzić? Przecież nie tylko sprawiłaś dziecku przyjemność, ale w dodatku wzmocniłaś jego poczucie własnej wartości. Czy to źle?

Psycholog radzi: Szafuj oszczędnie takimi motywującymi kłamstewkami, bo w nadmiarze przestają działać. Jeśli będziesz zachwycać się każdą wieżą z klocków, wkrótce dziecko wyczuje twoją nieszczerość. W dodatku chwalone non stop dziecko może też stracić motywację do podejmowania wysiłków na zasadzie: „Po co się starać, skoro mama i tak pochwali?”. Dlatego zamiast oceniać, spróbuj poprzestać tylko na opisie tego, co widzisz: „Widzę, że na samym szczycie wieży stoi zielony klocek w kształcie trójkąta.”

Czytaj też: Pochwała – ściągawka dla rodziców

Wypuściłam dziś króliczka do ogrodu, a on spotkał panią króliczkową i z nią zamieszkał. Dlatego nie wrócił...

Wiesz dobrze, gdzie jest króliczek. Dokładnie tam, gdzie go zakopałaś, po tym jak rankiem znalazłaś go nieżywego w klatce. Wolisz jednak nie mówić tego dziecku, bo nie chcesz, aby płakało po śmierci pupila. Zresztą jest jeszcze za małe, aby rozmawiać z nim na takie trudne tematy.

Psycholog radzi: Jeśli nie powiesz prawdy, dziecko może jeszcze przez długie tygodnie nie tracić nadziei na powrót ukochanego zwierzaka. Smutek – zamiast powoli cichnąć, wciąż będzie powracał. Lepiej więc delikatnie oswoić kilkulatka ze stratą i pozwolić mu przeżyć cierpienie i tęsknotę. Tych uczuć dziecko także musi się nauczyć.

Sprawdź też: Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci i przemijaniu?

Nie bój się strzykawki, ukłucie nie boli

Dziecko boi się zastrzyku czy pobierania krwi, a ty chcesz je uspokoić przed spotkaniem z pielęgniarką. Dlatego mówisz pierwsze, co przyjdzie ci do głowy, nie myśląc o tym, że za chwilę kłamstwo wyjdzie na jaw.

Psycholog radzi: Skoro wiesz, że ukłucie igłą boli, to nie udawaj, że jest inaczej. Wytłumacz dziecku, że choć zabieg nie będzie przyjemny, to jest konieczny dla zdrowia. Zapewnij też, że ból potrwa tylko chwilę. Jeśli skłamiesz, być może zyskasz kilka minut spokoju w poczekalni, ale za to stracisz zaufanie dziecka. Mówiąc: „Wcale nie bolało, prawda?”, uczysz dziecko, że należy lekceważyć sygnały płynące z wewnątrz, zaś takie doświadczenia przekładają się na nawyki zdrowotne i kontakt z własnym ciałem.

Moje czerwone oczy? To od kataru, ty głuptasku

Płaczesz, ale udajesz, że wszystko jest w porządku. Nie chcesz, aby dziecko martwiło się sprawami dorosłych, dlatego starasz się je odsunąć od nich jak najdalej.

Psycholog radzi: Trzymając dzieci z dala od rodzinnych problemów, czynimy więcej szkody niż pożytku. Dziecko i tak wyczuje twój nastrój, a brak wyjaśnienia spotęguje jego strach. Lepiej więc powiedzieć: „To prawda, płaczę, bo jest mi smutno. Czasem ty czujesz to samo, prawda?”. Spokojne wytłumaczenie powinno uspokoić kilkulatka.

Czytaj: Poznaj 6 sposobów na dziecięcy stres
Oceń artykuł  3 głosy
Drukuj Drukuj
Nick:
Opinia:
Sonda
słoiczek, dania gotowe, łyżeczka
Jaka jest ulubiona zupa Twojego dziecka?